Fietsen in Pattaya: verwacht het onverwachte

Fietsen in Pattaya? Wie Pattaya zegt, zegt ten eerste het strand, maar vooral het bruisende en veelbesproken nachtleven. Wat veel mensen niet weten is dat deze levendige badplaats vroeger niets meer dan een klein vissersdorpje was en dat er nog steeds locals zijn die met deze bedrijvigheid hun brood verdienen. De fiets is hét ideale vervoersmiddel om terug te gaan naar de oorsprong van Pattaya. En niet alleen naar de vis, ook naar andere onbekende bezienswaardigheden in het noorden van deze Thaise stad.

Recreational Bangkok Biking – het bedrijf van onze landgenoot André Breuer – heeft een fietstocht door deze Thaise badplaats op het programma staan. Eerder fietsten we al met André door Bangkok en het lijkt mij een leuk idee om tijdens een weekendje Pattaya de stad eens onder leiding van een gids per tweewieler te verkennen. Het start- en eindpunt van deze vier uur durende tocht is de parkeerplaats van het Thai Garden Resort, dat ook al onder Nederlands management staat.

Hollands tintje

Dit hotel ligt ietwat verscholen achter de Moon River Pub aan de Pattaya Nua Road – eveneens onderdeel van het resort. Op dit moment wordt er flink gerenoveerd om het hele complex weer aan de allerlaatste eisen te voldoen. De verwachting is dat dit aan het einde van deze maand helemaal klaar is. De meeste kamers liggen rond het gigantische zwembad, dat zich in het midden van het terrein bevindt. In totaal zijn er 228 units in verschillende klassen.

Wij verblijven in een ‘Deluxe appartement’, met een totale oppervlakte van 49 vierkante meter. Deze unit is al gerenoveerd en dat valt goed te zien. Het geheel oogt modern, al krijg je door het vele aanwezige hout toch ook een knus gevoel. Ons appartement is opgedeeld in een woonkamer, slaapkamer en een badkamer. Zowel in de woon als in de slaapkamer staat een flatscreen televisie. Verder beschikt het appartement over alle faciliteiten die je mag verwachten.

Dat het Thai Garden Resort eigendom is van een Duitser en onder Nederlands management staat zie je ook terug in de samenstelling van de gasten. Volgens manager René zijn het vooral families en koppels. “De meesten gasten zijn Duits. Nederlanders volgen op de tweede plaats, gevolgd door Italianen. In het laagseizoen ontvangen we ook gasten uit India.” Wordt er met een Nederlandse manager dan ook iets extra’s voor Hollandse gasten gedaan? “Jazeker”, antwoordt … “In alle kamers kun je BVN kijken. Verder hebben we iedere dag De Telegraaf in de lobby, kroketten, frikadellen, en natuurlijk ondergetekende die de Nederlandse gasten te woord staat.”

Fietsen in Pattaya: richting Naklua

Na het ontbijtbuffet inspecteren we eerst de mountainbikes en niet veel later begint de tocht, onder leiding van André zelf. We fietsen eerst richting Naklua, ten noorden van Pattaya. Tot een paar jaar geleden was dit deel ontzettend populair bij Duitsers. Tegenwoordig houden veel Russen er domicilie, vooral in de duurdere hotels en appartementencomplexen (zoals The North Point) langs het WongAmat-strand. De eerste keer dat we van de fietsen afstappen is bij het bezoek aan een school voor blinde kinderen. Geen vrolijk gezicht natuurlijk, maar wel goed dat er zo’n initiatief is. Hier zitten meer dan 170 kinderen die dankzij tal van giften kosteloos kunnen leren.

Na een kort bezoek aan deze school fietsen we langs de Sanctuary Of Truth in de richting van de kust. Volgens gids André bevindt zich hier een plek waar nauwelijks een toerist komt. En dat in Pattaya? We gaan heuveltje af en komen uit bij een pier waar een aantal vissersboten ligt. Visserslui maken hun boten schoon en controleren hun netten. Een enkeling zit te eten en kijkt vreemd op als een groep farang langsfietst. We stoppen en André vertelt kort over de geschiedenis van Pattaya en de mensen die nog steeds de kost winnen met visserij.

We stappen weer op en moeten weer heuvel op. Na het korte klimmetje komen we uit bij de vismarkt in Naklua. Hier wordt de vangst dus meteen verkocht, verser kun je het niet krijgen. Naast vis kun je hier ook andere soorten vlees, groenten en fruit kopen. Na hier wat te hebben rondgelopen steken we een kanaaltje over en bevinden ons in een Thaise woonwijk. Hier leven de vissers in kleine huisjes langs het kanaal. De paadjes langs de huisjes zijn smal en soms is het passen en meten als je iemand wilt passeren. Het laat goed zien hoe de mensen hier wonen. Her en der tref je sporen aan van hun werkzaamheden, zoals netten en kleine bootjes in het kanaaltje.

Gruwelijke foto’s

Een Chinees ‘spirit house’ is de volgende stop. Naast dat het een gebruikelijke tempel is bevindt zich hier onder meer de Sawang Boriboon Foundation, bekend bij de meeste Pattaya-gangers. Medisch personeel van deze stichting rijdt rond in de reddingswagens en melden zich vaak als eerste bij ernstige verkeersongelukken. Foto’s aan de wand laten zien hoe gruwelijk de situaties vaak zijn die de medewerkers aantreffen. Rondslingerende armen, benen en zelfs een medewerker die alleen een hoofd vasthoudt. Heb je niet zo’n stevige maag? Dan kun je hier maar beter met een grote boog omheen lopen.

Met deze minder leuke beelden in het achterhoofd stappen we weer op en steken niet veel later de Sukhumvit over, beter bekend als de ‘darkside’ van Pattaya. Er gaan verschillende verhalen op waarom het nou precies deze naam draagt. Misschien weet een van de lezers het? Wat meteen opvalt is dat dit deel van Pattaya totaal anders oogt. Betonnen hoogbouw maakt plaats voor kleine huisjes en het is logischerwijs veel groener hier. Dat blijkt wel als we over een smal zandpad tussen de struiken en planten door fietsen en uitkomen op de volgende verharde weg. Niet veel later slaan we links af en komen uit bij een Muay Thai-boksschool. Voor de ingang staat een groot standbeeld van de oprichter. Veel activiteit is er trouwens niet aangezien we er op het midden van de dag zijn. Dat is te warm en dus wordt er niet getraind. Toch is het leuk om een impressie van een Thaise boksschool te krijgen.

Een onafgebouwd museum

Na een tiental minuten trappen in de Thaise hitte verrijst er in de verte ineens een enorm houten bouwwerk. Zo maar, langs een zandweg ergens in the middle of nowhere. Volgens André is het een hobby van een rijke Thai die hier uiteindelijk een museum van wil maken. Inderdaad, er zijn werklui bezig, maar het geheel oogt nog verre van gereed. Het biedt ons de mogelijkheid om hier eens rustig rond te lopen en het imposante bouwwerk goed te bekijken. Vooral het snijwerk is fascinerend om te zien. Hier zitten al heel wat uurtjes noeste arbeid in en het lijkt voorlopig nog niet klaar. Ik vraag me wel hardop af waarom iemand in hemelsnaam een museum op deze plek bouwt. Blijkbaar een gevalletje ‘weet niet wat hij met zijn geld moet doen’.

Voor we terugfietsen naar het Thai Garden Resort is het eerst nog tijd voor een typisch Thaise lunch bij een klein restaurantje langs de spoorlijn. Op het menu staat een lichte soep die goed smaakt na een paar uur trappen en een kwartier later stappen we weer op de mountainbike voor de laatste kilometers. We steken wederom de altijd drukke Sukhumvit over en fietsen achter de Pattaya Nua Road langs. Het laatste stukje is vals plat en het is nog even stevig doortrappen voor we bij het hotel aankomen. Nadat ik de standaard van de fiets heb uitgeklapt stel ik mijzelf de vraag voor wie zo’n fietstocht nou bedoeld is. Natuurlijk, de meeste vakantiegangers gaan naar Pattaya voor het beruchte nachtleven en het strand. De fietstocht is er voor de toeristen die nog wat cultuur in deze Thaise badplaats willen opsnuiven en daardoor een leuke en vooral sportieve dagtrip.